Święto Namiotów - Sukot
Chag hasukót חַג הַסֻּכּוֹת
Święto Namiotów - Święto Sukkot jest trzecim pielgrzymkowym świętem, które świętujemy piętnastego dnia siódmego miesiąca, jak jest napisane:
Powiedz synom izraelskim tak: Piętnastego dnia tego samego siódmego miesiąca będzie przez siedem dni Święto Szałasów dla Wiecznego. (3M 23:34)
Święto Sukot trwa osiem dni, pierwszy i ósmy dzień święta jest święte zgromadzenie, drugi i siódmy dzień mają status pół-święta חל הַמּעֵד Chol hamoéd.
W pierwszy i ósmy dzień są zakazane wszystkie prace, z wyjątkiem przygotowywania jedzenia na święta.
Podczas pół- świąt są dozwolone tylko najbardziej niezbędne prace.
Lecz piętnastego dnia siódmego miesiąca, gdy zbierzecie plony ziemi, obchodzić będziecie święto Wiecznego przez siedem dni. W pierwszym dniu będzie całkowity odpoczynek i w ósmym dniu będzie całkowity odpoczynek. (3M 23:39)
Święto to jest również znane jako Święto zbierania חַג הָאָסִיף Chag háásíf.
Na koniec rolniczego sezonu, po żniwach zboża i po zbiorze owoców, Lud Izraela przynosił dary do Jerozolimy i wspólnie świętowal: pili, jedli i wesełili się.
Sukot był jednym z najbardziejwesołych święt.
Starożytni Izraelici zbudowali przed świętem namioty Sukot i mieszkałi w nich cały tydzień.
Namioty były strojne różnymi roślinami i owocami.
Prawo nakazuje nam mieszkać w namiotach siedem dni na pamięć naszych przodków żyjących po wyjściu z Egiptu w namiotach, jak jest napisane:
W pierwszym dniu weźmiecie sobie owocu ze szlachetnych drzew, gałązki palmowe, gałązki z drzew rozłożystych i z wierzby znad potoku i będziecie się weselić przed Wiecznym, Bogiem waszym, przez siedem dni. (3M 23:40)
Będziecie mieszkać w szałasach przez siedem dni. Wszyscy krajowcy w Izraelu mieszkać będą w szałasach, aby wiedziały wasze przyszłe pokolenia, że w szałasach kazałem mieszkać synom izraelskim, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej. Ja, Wieczny, jestem Bogiem waszym. (3M 23:42-43)
Pierwszych siedem dni święta nazywa się Święto Namiotów חַג הַסֻּכּוֹת Chag hasukót, ósmy dzień nazywa się dniem zgromadzenia שְׁמִינִי עֲצֶרֶת Szemini aceret, ponieważ w tym dniu wyruszył Lud Izraela w podróż do Jerozolimy słuchać czytania Tory, która ludziom czytali i wyjaśniałi kapłani כּהֲנִים Kohanim. 1)
1) Kohanim - potomkowie Aarona, ktorzy byli kapłanami w Namiocie Spotkania, a później w Świątyni, uczyli Tory, i uczyli ludzi prawa, inni członkowie plemienia Lewiego wykonywali czynność w Namiote Spotkania, a później w Świątyni, całe pokolenie Lewiego stało się jakby kasta służących Bogu, która żyla z darów i z dzisiecin przynoszonych przez Izraelitów.
Członkowie plemienia Lewiego nie otrzymali żadnej ziemi na własność.
Potomkowie praojca Aarona - Kohanim żyją nadal wśród nas; jest w zwyczaju, że mówią kapłańskie błogosławieństwo Bracha kohanim i czytają pierwsi z Tory.
Święto Namiotów różni się od powszedniego dnia przez osobiste na to święto zestawiane modlitwy תְּפִלַּת חַג הַסֻּכּוֹת Tefilat chag hasukót.
W teraźniejszości stawia się tylko jeden, wspólny namiot w kenasie, ozdobiony roślinami i owocami, gdzie czytają się siedem dni święta, po porannym i wieczornym nabożeństwie krótkie modlitwy jako przypomnienie tradycji życia przez siedem dni w namiocie.
Dzień Zgromadzenia עֲצֶרֶת Aceret różni się oprócz długiej uroczystej modlitwy Tefilat szemini aceret תְּפִלַּת שְׁמִינִי עֲצֶרֶת, i tak że podczas tego święta kończy roczny cykl czytania Tory, a zaczyna nowy cykl czytania, i to czytaniem pierwszej części פָרָשָׁה Párászá Pierwszej Księgi Mojżesza - פָרָשַׁת בְּרֵאשִׁית Párászát Berészít.
Ósmego dnia będziecie mieli uroczyste święto. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. (4M 29:35)