Jdi na obsah Jdi na menu
 


O pokucie

 

Teszúwá  תְּשׁוּבָה

Człowiek, jako rozumna istota i stworzenie odpowiedzialne za swoje czyny, musi nieustannie rozważać swoje działania i uważać na swoje działania.
Jeśli kiedyś stanie się, że człowiek odpadnie od prawdziwej wiary, ma możliwość naprawić swoją pomyłkę.
Sposóbem naprawy jest pokuta תְּשׁוּבָה Teszúwá, tj. świadomość i przyznanie się do pomyłki.
Ale przyznanie jednego błędu nie jest dostateczne, człowiek musi dążyć o naprawy swojego ogólnego zachowania - czynić pokutę przed Bogiem za sprawiane zło, niesprawiedliwość lub szkody z pomocą modlitwy i z pomocą dobrego zachowania i dobrych czynów.
Pismo Święte mówi nam, że człowiek, który szczerze robi pokuty, Bóg łaskawie wybacza כַּפָּרָה Kapárá i nie przypomina mu jego wcześniejszy grzechów.


To potwierdzają następujące wersety Pisma Świętego:
 
A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze. (Ez 18:27-28)
 
Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Wiecznego, a Ten się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. (Iz 55:7)
 
Idź i głoś następujące słowa ku północy: Wróć, Izraelu-Odstępco - wyrocznia Wiecznego. Nie okażę wam oblicza surowego, bo miłosierny jestem - wyrocznia Wiecznego - nie będę pałał gniewem na wieki. (Jer 3:12)
 
Miłość i wierność gładzą winę, bojaźń Wiecznego ze złych dróg sprowadza. (Prz 16:6)
 
Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi. (Prz 28:13)